Bezdech senny to zaburzenie, w którym mięśnie gardła rozluźniają się i zapadają podczas snu. W rezultacie, drogi oddechowe zostają zablokowane i mózg sygnalizuje, że należy na chwilę wstrzymać oddychanie. Ten cykl trwa przez całą noc. W tym czasie spada poziom tlenu we krwi i mózg daje sygnał do ponownego rozpoczęcia oddychania.
Obturacyjny bezdech senny
Obturacyjny bezdech senny i prowadzenie pojazdów są ze sobą powiązane, a badania wskazują, że stan ten wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zarówno wypadków, jak i ofiar śmiertelnych – sekcja ta pochodzi od autora strony beautyaround.pl. W najnowszym badaniu opublikowanym w American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine badacze Gosselin N, Baril AA, Osorio RS, Chen YH, Keller JK, Kang JH i Peppard PE ocenili związek między obturacyjnym bezdechem sennym, prowadzeniem pojazdów i nocną hipoksją.
Obturacyjny bezdech senny występuje, gdy mięśnie podtrzymujące podniebienie miękkie, języczek, migdałki i język rozluźniają się podczas snu. Mięśnie te ograniczają drogi oddechowe i uniemożliwiają dotarcie tlenu do płuc. To powoduje, że oddech staje się płytki lub zatrzymuje się na krótko. Objawy obejmują budzenie się z sennością, krztuszenie się i duszenie się. Niewydolność serca i udar mózgu to również możliwe zagrożenia związane z tym zaburzeniem.
Rozpoznanie obturacyjnego bezdechu sennego można postawić za pomocą różnych narzędzi diagnostycznych. Kwestionariusz Berliński i wynik STOP-BANG zostały wykorzystane do identyfikacji osób, które mogą mieć obturacyjny bezdech senny. Oprócz tych testów u osób starszych pomocne jest również samodzielne badanie snu.
Ważne jest, aby odwiedzić specjalistę medycyny snu w celu ustalenia, czy cierpisz na to zaburzenie. Lekarz może również wykonać badanie snu w celu monitorowania oddychania w nocy. Badania te mogą być wykonywane w domu lub w laboratorium.
Leczenie obturacyjnego bezdechu sennego może obejmować różne leki lub urządzenia pomagające utrzymać drożność dróg oddechowych podczas snu. Jednym z najczęstszych sposobów leczenia OSA jest ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych (CPAP), które polega na wpychaniu powietrza do tchawicy przez maskę. Jeśli CPAP nie jest dla Ciebie odpowiednią opcją, lekarz może zalecić operację usunięcia dodatkowej tkanki z tylnej części gardła. Można również zastosować urządzenie przypominające rozrusznik serca, które stymuluje mięśnie utrzymujące drożność dróg oddechowych podczas snu.
Osoby z obturacyjnym bezdechem sennym mają wysokie ryzyko rozwoju choroby wieńcowej i nieprawidłowych rytmów serca. Powtarzające się epizody tych arytmii mogą zagrażać życiu. Ponadto, niektóre leki mogą pogorszyć ten stan. Niektóre leki uspokajające, znieczulenie ogólne i niektóre narkotyczne leki przeciwbólowe mogą zwiększyć ryzyko rozwoju tego zaburzenia.
Pacjenci z obturacyjnym bezdechem sennym często doświadczają nawracających przebudzeń podczas snu. Mogą również doświadczać uczucia duszenia się po przebudzeniu. Osoby z tym zaburzeniem mogą również odczuwać zmęczenie lub ospałość. Objawy te mogą być mylone z lenistwem i mogą powodować problemy z nauką i zachowaniem.
Poza zwiększeniem ryzyka chorób układu krążenia, dobry sen pomaga również pacjentom radzić sobie z niepokojem i poprawiać ich wydajność. Może również zmniejszyć ryzyko wypadku i poprawić ogólny stan zdrowia. Osoba z obturacyjnym bezdechem sennym jest bardziej narażona na nadwagę, otyłość i dużą szyję. Stan ten jest zwykle spowodowany nieprawidłowościami strukturalnymi w górnych drogach oddechowych, w tym niedrożnością nosa, nisko zawieszonym podniebieniem miękkim i powiększonymi migdałkami.
Hipowentylacja
Hipowentylacja związana ze snem jest poważnym stanem medycznym charakteryzującym się nieodpowiednią wymianą gazową podczas snu. Stan ten zwiększa ilość dwutlenku węgla we krwi, co sprawia, że jest to stan potencjalnie śmiertelny. Problem często zaczyna się podczas snu, ale może również wystąpić w ciągu dnia. Zaburzenie to można leczyć poprzez zajęcie się chorobami podstawowymi. Leczenie może obejmować utratę wagi i leki na niedoczynność tarczycy. Stymulatory oddechowe, które zwiększają przepływ tlenu do płuc, mogą być również przepisane. Pacjenci mogą również wymagać stosowania urządzeń wytwarzających dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych w celu skorygowania zwężenia dróg oddechowych.
Główne leczenie hipowentylacji związanej ze snem polega na wyeliminowaniu podstawowych przyczyn zaburzenia. Na przykład ograniczenie stosowania leków upośledzających czynność mięśni może zmniejszyć występowanie objawów związanych z hipowentylacją związaną ze snem. Inne metody leczenia obejmują zmniejszenie masy ciała i stabilizację złamań kręgów. W niektórych przypadkach elektryczna stymulacja przepony może pomóc w poprawie wentylacji.
W hipowentylacji związanej ze snem dochodzi do zaburzenia układu kontroli oddychania. Mózg nie jest w stanie regulować własnego oddechu podczas snu REM. Ta fragmentacja powoduje pobudzenia podczas snu REM. W rezultacie hipowentylacja jest często objawem bezdechu sennego.
Najskuteczniejsze leczenie hipowentylacji związanej ze snem to takie, które pomaga przywrócić prawidłowy poziom CO2 podczas snu. Polega ono również na zwiększeniu reaktywności pacjenta na CO2 podczas snu i ustabilizowaniu jego profilu snu. Aby ustalić przyczynę hipowentylacji związanej ze snem, konieczne jest przeprowadzenie kompleksowego badania klinicznego. Pacjenci cierpiący na przewlekłą hipowentylację mogą prezentować takie objawy, jak nadmierna senność w ciągu dnia i poranne bóle głowy.
W niedawno przeprowadzonym badaniu doniesiono, że podwyższony poziom HCO3 może świadczyć o przewlekłej hipowentylacji u pacjentów otyłych. Stwierdzono również, że podwyższony poziom HCO3 jest istotnym predyktorem hiperkapni u osób otyłych. Dlatego dokładne zbadanie zależności między PaCO2 a BMI może zapobiec niedodiagnozowaniu OHS.
Zastosowanie NIV poprawia jakość snu, poprawia dobowe wysycenie tlenem i PaCO2 oraz poprawia jakość życia pacjenta. Dodatkowo może zwiększyć przeżywalność pacjenta. W najnowszych badaniach stwierdzono, że nieinwazyjna wentylacja dodatnim ciśnieniem znacząco poprawia przeżywalność u pacjentów z POChP. Ponadto wykazano, że poprawia ona również przeżycie u pacjentów z ALS.
Ostra hipowentylacja jest częstym objawem bezdechu sennego i może być prekursorem przewlekłej hipowentylacji. W obu przypadkach leczenie objawowe za pomocą nieinwazyjnej wentylacji jest niezbędne po leczeniu choroby podstawowej. Powinno być ono dostosowane do stanu pacjenta i prowadzone pod nadzorem lekarza.
Hipowentylacja jest spowodowana niedopasowaniem ilości CO2 wydalanego z pęcherzyków płucnych w ciągu nocy do ilości CO2 wytwarzanego przez metabolizm. Hipowentylacja często prowadzi do hipoksemii, która jest stanem wpływającym na układ krążenia. Kliniczne rozpoznanie hipowentylacji wymaga badania podwyższonego stężenia CO2 i wodorowęglanów w gazie krwi tętniczej, a także pulsoksymetrii.
Objawy
Jeśli masz przerwy w oddychaniu w ciągu nocy, możesz mieć bezdech senny. Stan ten jest bardziej powszechny niż wiele osób zdaje sobie sprawę. Może powodować niski poziom energii, jak również inne komplikacje zdrowotne. Jeśli podejrzewasz, że masz to zaburzenie, powinieneś zgłosić się do lekarza, aby uzyskać odpowiednią diagnozę i leczenie.
Najczęstszy rodzaj bezdechu sennego nazywany jest obturacyjnym bezdechem sennym. Zaburzenie to powoduje rozluźnienie mięśni w gardle i wielokrotne wstrzymywanie oddychania w ciągu nocy. Objawy tego stanu mogą obejmować chrapanie i zmęczenie w ciągu dnia. Najskuteczniejsze leczenie obturacyjnego bezdechu sennego polega na leczeniu przyczyny niedrożności dróg oddechowych. Może to obejmować zmianę pozycji podczas snu. Jeśli to nie pomoże, można rozważyć operację lub inne opcje leczenia.
Bezdech senny ma wiele konsekwencji dla ciała i umysłu. Może prowadzić do senności w ciągu dnia, nastroju, a nawet depresji. Może również zwiększyć ryzyko rozwoju pewnych poważnych problemów zdrowotnych, w tym chorób serca i udaru. Badanie snu pomoże Ci ustalić, czy masz bezdech senny.
Istnieją dwa rodzaje bezdechu sennego: obturacyjny bezdech senny i centralny bezdech senny. Obturacyjny bezdech senny jest najczęstszy i powoduje zwężenie dróg oddechowych podczas snu. W wyniku tego mogą wystąpić krótkie przerwy w oddychaniu i odgłosy krztuszenia się.
Obturacyjny bezdech senny może dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Osoby z zatkanym nosem w nocy są bardziej narażone na rozwój tego schorzenia niż osoby bez zatkania nosa. Osoby z cukrzycą są również w grupie podwyższonego ryzyka rozwoju tego schorzenia. Starsi dorośli są również bardziej narażeni na rozwój bezdechu sennego niż młodsi ludzie. Palenie tytoniu może również powodować pogorszenie tego stanu.
Innym częstym objawem bezdechu sennego jest częste oddawanie moczu w nocy. Jest to oznaka niskiego poziomu tlenu we krwi. Stan ten może również powodować nadmierną senność w ciągu dnia. Ponadto wiąże się z wysokim ciśnieniem krwi, zawałem serca i udarem. Gdy poziom tlenu we krwi spada, mózg kompensuje tę stratę poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych w mózgu. Może to prowadzić do różnych problemów, w tym bólu głowy i ataku serca.
Jeśli masz jeden lub więcej objawów bezdechu sennego, powinieneś zgłosić się do lekarza w celu oceny. Mimo że jest rzadki, bezdech senny może powodować istotne problemy zdrowotne. Może prowadzić do wysokiego ciśnienia krwi, cukrzycy, a nawet niewydolności serca. Stan ten może również pogorszyć wydajność pracy i doprowadzić do wypadków w pracy lub na drodze.
Obturacyjny bezdech senny występuje najczęściej u osób z nadwagą lub otyłością. Tłuszcz wokół górnych dróg oddechowych może blokować drogi oddechowe i uniemożliwiać prawidłowe oddychanie podczas snu. Dodatkowo powiększone migdałki i migdałki również mogą przeszkadzać w oddychaniu.
Podobne tematy
